Wojnowo to niewielka wieś położona na Mazurach w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida nad rzeką Krutyń. W 1832 roku osiedlili się tutaj rosyjscy starowiercy. Staroobrzędowcy, zwani także filiponami, nie uznali w XVII wieku reform patriarchy Nikona wprowadzonych w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. Prześladowani za swoje przekonania religijne, zmuszeni byli emigrować. Zaczęli osiedlać się w okolicach Wojnowa. W 1836 roku nad jeziorem Duś założono małą pustelnię, która 1847 roku została przekształcona w klasztor. W wyniku zaostrzających się w Rosji represji wobec staroobrzędowców wojnowski klasztor stał się schronieniem dla wielu prześladowanych. W późniejszych czasach stał się klasztorem żeńskim.

Wokół niego zgromadziły się siostry zakonne przybyłe z Rosji oraz pozostałe przy życiu mniszki ze spalonego żeńskiego monasteru w Pupach (Spychowo) i nieco później założonego klasztoru w Majdanie. Zakonnice obok praktyk religijnych i ciężkiej pracy na pobliskich polach, prowadziły także działalność opiekuńczą w stosunku do ludzi starych i kalek. Z czasem ilość mieszkanek malała, aż w kwietniu 2006 roku zmarła ostatnia zakonnica. Klasztor (jako budynek) przetrwał kolejne zawieruchy wojenne i stanowi dzisiaj bardzo interesujący zabytek kultury religijnej i obyczajowej. Obiekt obecnie jest w prywatnych rękach i funkcjonuje jako muzeum ikon i kultury staroobrzędowców. Można go zwiedzać w godzinach 9:00 – 18:30.