Budowla leży w centrum Węgorzewa nad rzeką Węgorapą. Zamek w Węgorzewie wybudowany został pod koniec XIV stulecia (kroniki podają 1398 rok), był więc jednym z najmłodszych w dawnym państwie zakonnym. Jest to pięcioboczna murowana budowla z wewnętrznym dziedzińcem. Do roku 1469 pełnił on funkcję siedziby urzędnika państwowego niższej rangi – prawdopodobnie wójta lub prokuratora krzyżackiego, nieliczna też była jego załoga, w razie ataku regularnych oddziałów nie będąca w stanie na dłużej stawić czoła nieprzyjacielowi.

W próżniejszych latach przechodził w różne prywatne ręce – między innymi był własnością Anzelma von Tettau, później należał do rodów von Canitz i von Schlieben. W 1656 roku zamek został zniszczony przez sprzymierzonych z Polską Tatarów i odbudowano go na rezydencję barokową o niewielkich już wartościach militarnych. W XIX wieku służył już tylko jako więzienie. 24 stycznia 1945 roku wnętrze zostało spalone przez Armię Czerwoną, jednak mury XIV-wieczne ocalały. Zamek został sprzedany przez samorząd w 2000 roku. Obecnie (2016 rok) jest niedostępny turystom, trwają prace budowlane, mające na celu przebudowę obiektu na hotel.