Jezioro Ryńskie to zbiornik pochodzenia polodowcowego, typu rynnowego. Ten rodzaj jezior powstał w wyniku erozji płynących pod lodem rzek. Jest częścią 35–kilometrowej rynny jeziornej rozciągającej się od miejscowości Ryn do Rucianego-Nidy. Jezioro Ryńskie ma powierzchnię 6,7 km², długość 7 km, średnią głębokość około 13 m z maksymalną głębokością 20,2 m w pobliżu miejscowości Ryn. Od południa jezioro graniczy z jeziorem Tałty, a od północy z miejscowością Ryn. Jezioro Ryńskie posiada bardzo urozmaiconą linię brzegową – liczne zatoczki, cyple i półwyspy. Najładniejszą na Mazurach jest zatoka Rominek, łudząco przypominająca norweski fiord. Jezioro w większości posiada w strefie przybrzeżnej twarde piaszczysto-żwirowe podłoże schodzące dość gwałtownie w dół. Ze względu na swój charakter zbiornik wodny stosunkowo skąpą roślinność przybrzeżną. Znajdziemy tu znacznie mniej trzcin, tataraku niż przy jeziorach morenowych.

W jeziorze występującymi gatunkami ryb są: szczupak, płoć, karp, leszcz, okoń, węgorz, miętus, lin i krąp. Zbiornik zasilany jest wodami 6 dopływów, największy z nich to dopływ z jeziora Notyst. Na Jeziorze Ryńskim znajdują się trzy wyspy o łącznej powierzchni 4,5 ha. Największa o nazwie Duża Wyspa znajduje się w pobliżu wsi Wejdyki i prawie na osi zatoki Rominek. Na wyspie znajduje się rezerwat przyrody. Ryńskie jest intensywnie wykorzystywane do celów rekreacyjnych oraz ma do zaoferowania bardzo wiele – od uroczych leśnych zakątków, poprzez jedne z najwygodniejszych na Mazurach przystani. Na podstawie przeprowadzonych badań akwen wodny zakwalifikowano do trzeciej klasy czystości. Na północnych krańcach Jeziora Ryńskiego Krzyżacy wznieśli w XIV wieku zamek. W miejscowości Ryn znajduje się również ekomarina oraz trzy ośrodki wypoczynkowe.